Chociaż ogrody wertykalne, zielone obrazy, zielone ściany czy mobilne żywe ściany prezentują się niezwykle designersko i zwykle można je spotkać w nowoczesnych obiektach, tak naprawdę nie do końca są wymysłem współczesności. Od wieków wykorzystywano zdolności roślin, które pięły się po ścianach.
Starożytne konstrukcje roślinne
Aby dotrzeć do początków zielonych ścian, musimy “wrócić” do przeszłości o ok. 2500 lat. To właśnie wtedy powstały słynne po dziś dzień ogrody Babilonu. Tworzono piękne wiszące ogrody, które uznane były za cud starożytnego świata. To właśnie je można uznać za praprzodka współczesnych ogrodów wertykalnych. Wiszące ogrody najprawdopodobniej stworzył Nabuchodonozor II dla swojej żony.
Konstrukcją roślinną, która tworzona była metodami znanymi już przez pierwsze cywilizacje, jest palmeta. Jest to system, który polega na formowaniu rośliny na kształt ściany. Najważniejszą rośliną wykorzystywaną do tego była winorośl. Miało to zastosowanie nie tylko estetyczne, ale i praktyczne, ponieważ za sprawą palmety rosło o wiele więcej owoców o lepszej jakości.
Rzymianie między III w. p.n.e. a XVII w. n. e. powszechnie uprawiali winorośl w taki sposób, aby pięła się ona po kratach i ścianach domów. Wspomagająca konstrukcja umożliwiała roślinie lepszy wzrost, gdyż była ona pozbawiona obciążenia.
Zielone ściany, dachy, fasady, obrazy
W romantyzmie pnące się po ścianach rośliny miały już wyłącznie funkcje dekoracyjne. Palmeta była stosowana w celu postarzania budynków, aby upodobniały się do starożytnych zamków.
Oprócz zielonych ścian tworzono również zielone dachy. Ta technologia znajduje powszechne zastosowanie przede wszystkim na Islandii. Zielone dachy i ściany nie były jednak sposobem na udekorowanie domu, lecz stanowiły dodatkową izolację dla budynku. Prawidłowo wykonane pokrycie z desek i warstw darni stanowiło dobrą izolację przez nawet 100 lat! Co więcej, domy pokryte murawą doskonale wtapiały się w krajobraz, nie przekształcając go.
Duży wpływ na rozwój współczesnych ogrodów wertykalnych miały również konstrukcje określane mianem trejażu, czyli budowli ogrodowej, której celem było podtrzymywanie roślinności w pozycji horyzontalnej. Zielone ściany dawały również możliwość formowania, co także było wykorzystywane w architekturze. Najbardziej powszechnym przykładem są tutaj żywopłoty – wolnostojące i podtrzymywane przez odpowiednią konstrukcję.
Obecnie możemy tworzyć ogrody wertykalne zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz budynków. Musimy jednak pamiętać o odpowiednim doborze roślin. Prawidłowy dobór gatunkowy to połowa sukcesu przy tworzeniu zielonej ściany. Takie rozwiązanie znajduje zastosowanie zarówno w biurach, obiektach handlowo-usługowych, restauracjach, hotelach, jak i domach mieszkalnych.